سرقت ادبی چیست؟ موضوع داغ در جامعه علمی سرقت ادبی است. در ابتدایی‌ترین تعریف، سرقت ادبی به ارائه کار، ایده یا کلمات دیگران به عنوان کار خود بدون ذکر منبع اشاره دارد. مجامع علمی این را نقض آکادمیک و نقض اصول اساسی یادگیری علمی می دانند. سرقت ادبی در مقالات علمی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد که در این مقاله به انواع و پیامدهای آن پرداخته شده است.
انواع سرقت ادبی در مقالات علمی
برای ارتکاب سرقت ادبی در مقالات علمی می توان از چندین راه استفاده کرد. دانشمندان معمولاً انواع زیر را مرتکب سرقت ادبی می‌شوند:
1. سرقت علمی مستقیم
یک شکل مستقیم سرقت ادبی عبارت است از کپی کردن کلمه به کلمه از اثر شخص دیگری برای ارائه به عنوان اثر خود بدون اعتبار مناسب. این نوع سرقت ادبی علاوه بر جرمی جدی، می تواند منجر به رد نسخه خطی و همچنین آسیب به اعتبار محقق شود.
تعدادی از روش‌ها می‌توانند منجر به سرقت علمی مستقیم شوند، از جمله کپی کردن متن از منابع منتشر شده، کپی کردن متن از کار یک همکار، و کپی کردن متن از یک دستنوشته منتشر نشده. یک محقق همچنین می تواند با استفاده غیرمجاز از تصاویر یا ارقام مرتکب سرقت علمی مستقیم شود. همه منابع باید به درستی تایید شوند و در صورت لزوم مجوزها را دریافت کنید.
2. سرقت ادبی از خود
اقدام خود سرقت ادبی استفاده از اثر قبلی شما بدون ذکر منبع یا کسب اجازه از نویسنده اصلی است. در صورت استفاده از این روش علیرغم اینکه به نظر سرقت ادبی نیست، دستنوشته شما رد می شود.
تا آنجا که سرقت ادبی می تواند به اشکال مختلف رخ دهد، از جمله ارسال نسخه خطی که قبلا منتشر شده است، ارسال نسخه خطی که بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی است، یا ارسال نسخه خطی که از داده ها یا یافته های مشابه استفاده می کند. این بر اساس یک خط قبلا منتشر شده است. علاوه بر استفاده از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون تأیید یا اجازه، سرقت ادبی زمانی نیز رخ می دهد که محقق از تصاویر مقالات منتشر شده قبلی خود استفاده کند.
در صورت امکان، محققان باید مجوز انتشار آثار منتشر شده قبلی خود را دریافت کنند و به درستی از آن استناد کنند. انتشارات جدید محققان نیز باید شامل تحقیقات و ایده های اصلی باشد.
3. ترجمه سرقت ادبی
این نوع سرقت ادبی شامل بازنویسی کار شخص دیگری و در عین حال تغییر اندکی کلمات و ساختار است. ایده‌ها و آثار نویسنده اصلی علیرغم متفاوت ظاهر شدن اثر، به درستی اعتبار ندارند.
راه‌های مختلفی وجود دارد که سرقت ادبی ترجمه می‌تواند رخ دهد، از جمله اقتباس از کار شخص دیگری به عنوان الگو، تغییر برخی کلمات یا ساختار جمله با حفظ ایده اصلی، یا استفاده از مترادف‌ها برای جایگزینی کلمات اصلی.
در زمان ارائه ایده و کار از سوی دیگران، پژوهشگران باید به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. مترجمان همچنین باید مطمئن شوند که معنای نویسنده اصلی را در این فرآیند تغییر نمی دهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
این نوعی سرقت ادبی است که در آن دو یا چند منبع با هم ترکیب شده و بدون ذکر منبع مناسب برای ایجاد یک سند جدید استفاده می شود. حتی اگر ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار نداشته باشد، سرقت ادبی محسوب می شود.
در سرقت ادبی موزاییک، از منابع متعدد برای ایجاد یک سند استفاده می شود، چندین منبع بدون استناد مناسب در یک سند کپی و جایگذاری می شوند و منابع متعدد بدون استناد مناسب خلاصه می شوند.
برای ایجاد یک سند جدید، محققان باید به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. محقق باید هنگام جمع بندی منابع متعدد اطمینان حاصل کند که همه منابع به درستی ذکر شده و ایده های اصلی به طور دقیق منتقل می شوند.
مقالات علمی و سرقت ادبی
مقالات علمی می توانند به شدت تحت تأثیر سرقت ادبی قرار گیرند. محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند ممکن است با عواقب زیر روبرو شوند:
رد نسخه خطی
تشخیص سرقت ادبی در یک مقاله علمی به احتمال زیاد منجر به رد مقاله می شود. آسیب دیدن اعتبار و اعتبار آنها می تواند ضربه مهمی به حرفه یک محقق باشد. رد نسخ خطی علاوه بر از دست دادن بودجه و منابع، می‌تواند بر توانایی پژوهشگران برای ادامه تحقیقات تأثیر بگذارد.
لطمه زدن به شهرت
شهرت دانشمندان می تواند توسط سرقت علمی به شدت آسیب ببیند. از دست دادن اعتماد و احترام می تواند همکاری محقق با دانشمندان دیگر و به دست آوردن بودجه را دشوار کند. آسیب به شهرت همچنین می تواند چشم انداز شغلی محقق را محدود کند.
پیامدهای قانونی
هنگامی که یک محقق قوانین کپی رایت را با سرقت ادبی نقض می کند، ممکن است با مجازات های قانونی از جمله جریمه نقدی و حتی زندان مواجه شود. مطابق با قانون کپی رایت، سرقت ادبی به منزله نقض حقوق نویسنده اصلی است. اگر محققی مرتکب سرقت ادبی شود، ممکن است اقدامات قانونی انجام شود.
ابطال گواهی
علاوه بر ابطال مدرک تحصیلی محقق، سرقت ادبی نیز زمینه ای برای ابطال پروانه آنهاست. محققانی که از این طریق آسیب می بینند ممکن است دچار افت شغلی جدی شوند. در صورت لغو مدرک، ممکن است شغل خود را از دست بدهید و فرصت های آینده را محدود کنید.
مجازات سرقت ادبی در ایران
یک مشکل دانشگاهی سرقت ادبی وجود دارد که در سراسر جهان رایج است و ایران نیز از این مشکل مستثنی نیست. ایران در سال های اخیر گام های متعددی برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی تحصیلی برداشته است. افرادی که در ایران به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند می توانند به شدت مجازات شوند.
MSRT (وزارت علوم، تحقیقات و فناوری) اقدامات متعددی را برای پیشگیری و مقابله با سرقت علمی انجام داده است. برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح، MSRT دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه ای را برای مؤسسات دانشگاهی و محققان اجرا کرده است.
سرقت ادبی در ایران به عنوان یک جرم جدی دانشگاهی تلقی می شود و محققین به دلیل آن می توانند به شدت مجازات شوند. بسته به سطح سرقت ادبی، مجازات متفاوت خواهد بود. در ایران مجازات سرقت ادبی با مجازات های زیر رایج است:
ابطال گواهی
ابطال مدرک یکی از شدیدترین مجازات‌های سرقت ادبی در ایران است. محققانی که به جرم سرقت ادبی محکوم می شوند ممکن است مدرک تحصیلی خود را از دست بدهند که پیامدهای مهمی بر آینده شغلی و آینده آنها خواهد داشت.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
این امکان وجود دارد که محققانی که متهم به سرقت ادبی هستند از انجام تحقیق محروم شوند. دسترسی آنها به منابع و منابع مالی ممکن است محدود باشد و در ادامه کار با مشکل مواجه شوند.
ممنوعیت انتشار
این امکان برای محققانی که به جرم سرقت ادبی محکوم شده اند، ممنوع است، انتشارات آنها ممنوع است. برای مدت معینی اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. در نتیجه، شغل و شهرت آنها در جامعه علمی می تواند به طور قابل توجهی آسیب ببیند.
penalty
مجازات های فوق ممکن است تمام عواقب سرقت ادبی از جمله جریمه را پوشش ندهند. سرقت ادبی از نظر میزان جریمه درجه بندی می شود.
پیامدهای قانونی
اگر یک محقق به سرقت ادبی محکوم شود، ممکن است جریمه و زندانی شود، زیرا سرقت ادبی قوانین کپی رایت را نقض می کند.
همچنین ایران اقدامات کمی برای مبارزه با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی انجام داده است. NREC (کمیته ملی اخلاق پژوهشی) بر اخلاق تحقیق نظارت می کند و یکپارچگی تحقیقات انجام شده توسط MSRT را تضمین می کند. یکپارچگی آکادمیک توسط NREC که دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده است، ترویج می شود.
مؤسسات دانشگاهی در ایران به عنوان بخشی از تلاش‌های خود برای تضمین تحقیقات اخلاقی و صادقانه، کمیته‌های اخلاقی خود را ایجاد کرده‌اند. کمیته‌های اخلاق پژوهشی به پژوهشگران پشتیبانی و آموزش می‌دهند و اطمینان می‌دهند که تمام تحقیقات در مؤسسات آنها استانداردهای اخلاقی را رعایت می‌کنند.
جعبه ابزار برای شناخت ادبی
تورنیتین
ابزاری که به طور گسترده برای تشخیص سرقت ادبی مورد استفاده قرار می گیرد، Turnitin است که یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی مقایسه می کند. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی برای دست نوشته هایی ایجاد می کند که حاوی شباهت هایی با آثار منتشر شده است. دانشگاه ها و ناشران از Turnitin برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
این یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می کند. یک گزارش سرقت ادبی ایجاد شده توسط این ابزار وجود دارد که هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. دانشمندان و ناشران از Plagiarism Checker X برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند.
گرامر
ابزار نوشتاری به نام Grammarly خطاهای املایی و گرامری و همچنین سرقت ادبی را بررسی می کند. در این ابزار، نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه شده و هرگونه شباهت برجسته می شود. این یک ابزار محبوب در بین محققان و دانشجویان برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی است.
Copyscape
ابزاری به نام Copyscape برای تشخیص سرقت ادبی وجود دارد.این یک نسخه خطی را با پایگاه داده عظیمی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هرگونه شباهت را برجسته می کند. یک گزارش سرقت ادبی نیز توسط این ابزار پس از بررسی محتوای تکراری در اینترنت ایجاد می‌شود. در مقالات دانشگاهی، Copyscape معمولاً توسط ناشران و صاحبان وب سایت ها برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
iThenticate
این ابزار تشخیص سرقت ادبی با استفاده از پایگاه داده انتشارات، سرقت ادبی را در یک نسخه خطی تجزیه و تحلیل و شناسایی می کند. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و مطالب منتشر شده را شناسایی می کند. یکی از ابزارهای رایج تشخیص سرقت ادبی که توسط ناشران و محققان استفاده می شود iThenticate است.
DupliChecker
با DupliChecker، یک نسخه خطی با پایگاه داده مقالات منتشر شده مقایسه می شود و سرقت ادبی شناسایی می شود. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. محققان و دانشجویان از DupliChecker برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند.
هنگام بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی، داوران از چه ابزارهایی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
بازرسی دستی یکی از ابزارهای اولیه مورد استفاده ویراستاران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی است. نسخه خطی با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع برای شناسایی سرقت ادبی بررسی می شود. هنگام بررسی یک دست نوشته، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی به طور کلی و سایر انواع سرقت ادبی را شناسایی کنند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
ابزار دیگری که داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت علمی از آن استفاده می کنند، نرم افزار تشخیص سرقت علمی است. با استفاده از این ابزارهای نرم افزاری، یک نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. این نرم افزار با مقایسه نسخه خطی و آثار منتشر شده، گزارش سرقت ادبی تولید می کند.
از جمله نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی که توسط داوران مجلات دانشگاهی استفاده می شود، Turnitin، iThenticate و Copyscape هستند.
بررسی مرجع
برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی، داوران مجلات علمی از بررسی مرجع استفاده می کنند. ارجاع در نسخه خطی باید با مراجع ذکر شده در صفحه مرجع مطابقت داشته باشد. استنادها باید به درستی ذکر شوند و هیچ منبعی نباید حذف شود.
به عنوان بخشی از فرآیند بررسی، بازبینان تأیید می‌کنند که تمام منابع ذکر شده در دستنوشته به دقت ذکر شده‌اند و محتوای استناد شده با محتوای اصلی مطابقت دارد. این امکان وجود دارد که داوران در صورت وجود هرگونه مغایرت، سرقت ادبی را بیشتر بررسی کنند.
پیشگیری از سرقت ادبی برای مقالات علمی
برای محققین مهم است که هنگام نوشتن مقالات علمی از دستورالعمل های خاص و بهترین شیوه ها پیروی کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنند. چندین راه موثر برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی وجود دارد، از جمله:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
مقالات علمی باید از نقل قول های صحیح برای جلوگیری از سرقت ادبی استفاده کنند. برای دادن اعتبار به یک نویسنده اصلی، باید از آثار او استفاده کنید. این مقاله شامل استنادهای درون متنی و فهرست مرجع است. نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه منبع اصلی باید در استناد داخل متن ظاهر شود. فهرست مرجع که بر اساس نام خانوادگی بر اساس حروف الفبا فهرست شده است، باید شامل تمام منابع ذکر شده در مقاله باشد.
در تحقیقات علمی از چندین سبک استناد از جمله APA، MLA و شیکاگو استفاده می شود. اطمینان حاصل کنید که محققان با سبک استناد و دستورالعمل های مورد نیاز رشته خود آشنا هستند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
چک‌کننده‌های سرقت ادبی وجود دارند که می‌توانند نسخه‌های خطی را برای سرقت ادبی بررسی کنند. برای محققان، ابزارهای آنلاینی در دسترس هستند که می توانند به آنها کمک کنند تا کار خود را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند. تجزیه و تحلیل نسخه خطی با استفاده از این ابزارها انجام می شود و می توانند شباهت هایی بین آن و آثار منتشر شده در پایگاه داده را شناسایی کنند. محققان می‌توانند قبل از ارسال دست‌نوشته‌های خود، از چک‌کننده‌های سرقت علمی برای شناسایی و تصحیح سرقت ادبی استفاده کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بیان مجدد ایده ها یا کارهای دیگران به عنوان بازنویسی شناخته می شود. هنگام بازنویسی باید مراقب بود که معنای نویسنده اصلی تغییر نکند. اگر خیلی دقیق ترجمه کنید، ممکن است سرقت ادبی کنید، که زمانی اتفاق می افتد که از کار شخص دیگری استفاده می کنید اما کلمات یا ساختار جمله را تغییر می دهید.
مترجمان باید از کلمات و ساختار جمله خود در هنگام ترجمه استفاده کنند. فهرست مرجع و استنادهای درون متنی نیز باید به درستی به کار نویسنده اصلی اعتبار داده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
یک قانون کپی رایت وجود دارد که از حقوق نویسندگان اصلی محافظت می کند. قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر می شود برای جلوگیری از سرقت ادبی ضروری است. برای جلوگیری از هرگونه نقض سهوی قوانین کپی رایت، محققان باید با قوانین و مقررات آشنا شوند. برخی از آثار یا فرم ها ممکن است برای استفاده توسط محققان نیاز به مجوز داشته باشند.
از کلمات خودت استفاده کن
برای جلوگیری از سرقت ادبی، باید از کلمات خود استفاده کنید. پژوهشگران باید کار یا ایده های دیگران را هنگام ارائه کار یا ایده های خود بازنویسی کنند. لازم است که در اطراف نقل قول های مستقیم علامت نقل قول قرار داده شود تا نویسنده اصلی بتواند به درستی اعتبار داشته باشد. علاوه بر این، محققان باید اطمینان حاصل کنند که هنگام جمع‌بندی منابع متعدد از کلمات خود استفاده می‌کنند.
سوابق را نگه دارید
نگهداری سوابق دقیق از منابع برای جلوگیری از سرقت ادبی بسیار مهم است. مراجع و اطلاعات مرتبط مانند عنوان، نویسنده، تاریخ انتشار و شماره صفحه باید توسط محققان ثبت شود. منابع باید از این اطلاعات در یادداشت های پایانی مقاله جمع آوری شود. مستندسازی صحیح منابع تضمین می کند که از محتوای سرقتی تصادفی جلوگیری می شود و همه منابع به درستی اعتبار می یابند.
کار خود را مرور کنید
برای محققین مهم است که از سرقت ادبی جلوگیری کنند و به همه منابع قبل از ارسال مقالات خود اعتبار مناسب دهند. علاوه بر این، تصحیح نسخه خطی برای اطمینان از عدم وجود هرگونه اشتباه تایپی و دستوری مهم است. محققان می توانند سرقت ادبی را در یک دست نوشته قبل از ارسال آن شناسایی کرده و قبل از ایجاد مشکل، آن را تصحیح کنند.
Result
در نتیجه سرقت ادبی جرمی جدی در جامعه علمی با عواقب جدی از جمله رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت، عواقب قانونی و ابطال مدرک است. انواع سرقت ادبی، پیامدهای سرقت ادبی و بهترین راه های پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی برای محققان حیاتی است.
به منظور جلوگیری از سرقت ادبی، محققان باید از نقل‌قول‌های مناسب، استفاده از برنامه‌های سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خود، حفظ سوابق دقیق و بررسی آثار خود قبل از ارسال استفاده کنند.
داوران مجلات علمی علاوه بر تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی، نقش مهمی در شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی دارند. یک ویراستار از چندین ابزار برای شناسایی سرقت علمی استفاده می کند و اطمینان می دهد که نسخه خطی از بالاترین استانداردهای یکپارچگی علمی پیروی می کند، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی های مرجع.
محققان باید تلاش کنند تا از سرقت ادبی اجتناب کنند و در هنگام تولید آثار خود بالاترین استانداردهای صداقت دانشگاهی را رعایت کنند. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها، تحقیقات علمی را پیش ببرند و یکپارچگی جامعه علمی را حفظ کنند.